Zingende Boomkrekels: Mediterrane sferen in het Nederlandse rivierengebied

De laatste decennia is de Nederlandse sprinkhanenfauna drastisch veranderd. Diverse soorten zijn gestaag achteruitgegaan tot aan verdwijning toe. Tegelijkertijd hebben allerlei zuidelijke soorten zich in ons land gevestigd en breiden zich uit. De sierlijke Sikkelsprinkhaan Phaneroptera falcata, die sinds enkele jaren vrij algemeen in Noord-Brabant en Limburg te vinden is, is hiervan een aansprekend voorbeeld. De Boomkrekel Oecanthus pellucens, een teer, lichtbruin, Mediterraan krekeltje, behoorde op grond van zijn verspreiding in Duitsland ook tot de kandidaten voor de Nederlandse fauna. Bij onze oosterburen kwam de soort oorspronkelijk alleen lokaal voor in het dal van de zuidelijke Bovenrijn. Sinds de jaren ’90 zijn Boomkrekels in snel tempo in noordelijke richting via het Rijndal opgerukt (Sander 1995). Het lag dan ook voor de hand dat ze ook een keer de Nederlandse grens zouden bereiken (Kleukers 2002), in de zomer van 2004 bleek dat ze het gehaald hebben: een nachtelijke picknick op een Nijmeegs Waal-strandje werd aangenaam begeleid door de Mediterraan getinte, heldere zang van één van de eerste echte Nederlandse boomkrekels. Nader onderzoek leerde dat de soort aanwezig is langs de hele oeverlengte van de Waal tussen Nijmegen en de Duitse grens, een traject van ruim 20 km.