Ofschoon binnen de Mierenwerkgroep eigenlijk nooit Nederlandse namen worden gebezigd, ontstond in de loop der tijd steeds meer behoefte om alle Belgische en Nederlandse mieren een Nederlandse naam te geven. De meest voorkomende en voor leken redelijk makkelijk te herkennen soorten zijn reeds in 1985 door Bram Mabelis van een Nederlandse naam voorzien. Deze lijst met namen is vooral door de beheerders van Staatsbosbeheer gehanteerd. Toen in 1996 de mierenatlas van het EIS vorm begon te krijgen hebben André van Loon en Bram Mabelis de lijst van 1985 verder uitgebreid. Tenslotte heeft Peter Boer de lijst in 1998 aangepast, uitgebreid met namen voor nog niet benoemde soorten en uitgebreid met nieuwe soorten, zoals door Seifert beschreven, die in Nederland of België bleken voor te komen.