Op 28 maart kondigde Staatssecretaris Faber van LNV aan dat in de zomer van dit jaar een begin gemaakt wordt met de herintroductie van de otter (Lutra lutra) in Nederland. De otter is ondanks allerlei plannen om dit te voorkómen rond 1988 uitgestorven in Nederland. De laatste waarneming was een doodgereden dier, geen uitzonderlijk levenseinde voor een Nederlandse otter. De belangrijkste oorzaak van het uitsterven ligt volgens deskundigen waarschijnlijk niet eens in het aantal overreden otters. Tot 1942 werd er immers gejaagd op otters, zonder dat dit direct leidde tot het uitsterven van de soort. Waarschijnlijker is dat de voortplanting van de otter sterk geremd is door giftige stoffen (voornamelijk PCB's en kwik) in het milieu. Als toppredator krijgt een otter immers deze stoffen in grote hoeveelheden binnen via de vissen die hij eet. Deense onderzoekers hebben aangetoond dat deze stoffen ingrijpende gevolgen voor de stofwisseling en hormoonhuishouding hebben. Natuurlijk hebben aanrijdingen met zwervende dieren en het verdrinken van jonge dieren in fuiken de populatieafname versneld; net als de vernietiging en versnippering van de habitat, waardoor dieren bovendien grotere afstanden moesten afleggen om een partner te vinden en zo nog vaker wegen moesten oversteken.
Additional Metadata | |
---|---|
Zoogdier | |
CC BY-NC-ND 2.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken") | |
Organisation | Zoogdiervereniging |
Meta Rijks. (2002). Otters in Overijssel. Zoogdier, 13(2), 31–31. |