Natuur.nieuws

Zeggen dat dit een historisch nummer van Zoogdier is,gaat te ver. Eigenlijk is deze Zoogdier gewoon een logisch vervolg op wat de voorbije jaren aan samenwerking tussen Nederland en Vlaanderen is ontstaan. Gemeenschappelijke studiedagen, excursies, weekends, allerhande grensoverschrijdend overleg en natuurlijk: de versterking van de redactie met enkele Vlamingen. Het zijn al langer dan vandaag feiten waar je niet naast kon. Dirk Criel verzorgde al de hyperlink, Rollin Verlinde (zie bijv. de cover) en anderen stonden garant voor schitterend beeldmateriaal en sinds 2002 zorgen enkele Vlaamse redactieleden voor een vaste Vlaamse inbreng. Dat zoiets relevant is, bewijzen de vele enthousiaste reacties aan beide kanten van de grens. Dat zoogdieren zich – net als andere min of meer mobiele diergroepen – niet aan grenzen houden wéét iedereen wel, maar als het erop aan komt een blad te maken dat zich ook niet aan die grenzen houdt, dan steken taalperikelen meestal de kop op. Niet zo bij Zoogdier! De Zoogdierenwerkgroep van Natuurpunt is een jonge werkgroep, een ‘kleuter’ nog eigenlijk, veel jonger dan de Vleermuizenwerkgroep, die vorig jaar nog uitbundig zijn 25e verjaardag vierde met o.a. een dubbele studiedag. Dat betekent niet dat voorheen geen onderzoek gebeurde naar vleermuizen, wel dat eind de jaren zeventig een aantal amateurs zich verenigden. Als ‘onderdeel’ van een vereniging als Natuurpunt krijgen de natuurstudiewerkgroepen heel wat kansen, maar ook heel wat verantwoordelijkheden. De ondersteuning door personeelsleden is door financiële onzekerheden niet altijd verzekerd, wat het voor de bestuurders en de actieve vrijwilligers niet altijd even gemakkelijk maakt. Waarnemingen centraliseren, de databank beheren, inventarisatieprojecten en ander onderzoek ondersteunen en mee uitvoeren, in adviesgroepen zetelen, de lopende monitoring mee opvolgen, de administratie bijhouden, de organisatie van lokale activiteiten aanmoedigen en ondersteunen, allerhande infovragen beantwoorden, cursussen begeleiden waar nodig, redactiewerk... alles samen een hele boterham, zoals men dat in het Vlaams zo plastisch uitdrukt! Als lezer van Zoogdier hoeft u zich daar gelukkig geen zorgen over te maken: over drie maanden ligt alweer een nieuw nummer in de bus! Mag ik jullie allemaal veel verrijkend leesplezier wensen, en speciaal aan de nieuwe Vlaamse lezers: welkom! Bob Vandendriessche