2005
De Moeflon een zeldzaam wild huisdier
Publication
Publication
Zoogdier , Volume 16 - Issue 3 p. 3- 5
Op de Veluwe is er wel eens een glimp van op te vangen, in dierentuinen soms te vinden achter een bord ‘wild schaap’, van oudsher geliefd bij jagers vanwege de enorme horens als trofee, voor beheerders een exoot met in de vrije wildbaan een streefstand van nul. Het is tijd om aandacht te besteden aan dit wat mysterieuze dier. Het meest opvallend zijn de markante gedraaide horens bij de rammen. De ooien hebben meestal geen horens. De horens worden niet afgeworpen maar groeien door. met een pauze tijdens de jaarlijkse rui,. De hierdoor gevormde ribbels zijn een soort jaarringen. De dieren hebben een roodbruine vacht, een witte voorkant van de kop, een zwarte halskraag en een witte vlek op de flanken.de zadelvlek. Rammen en ooien wegen respectievelijk ongeveer 45 en 35-40 kilo en hebben een schouderhoogte van respectievelijk 75 en 65 cm.
Additional Metadata | |
---|---|
Zoogdier | |
CC BY-NC-ND 2.0 NL ("Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken") | |
Organisation | Zoogdiervereniging |
Marius den Boer. (2005). De Moeflon een zeldzaam wild huisdier. Zoogdier, 16(3), 3–5. |